Pim Bijlsma | Schrijver, Theatermaker & Entertainer

 Vanuit de bus op weg naar het platteland van Sverige (Zweden) schrijf ik deze update. In de cursus Toneelteksten behandelen en lezen we verschillende toneelteksten en analyseren we deze. Dit is super hulpvol. Tevens heb ik deze week geleerd hoe de opbouw van een toneeltekst in elkaar zit, maar ook wat echt belangrijk is, en wat je mag laten varen. Ik kreeg vrij goede feedback op de scène die ik heb geschreven, dus ik ben benieuwd wat jullie vinden van deze emotioneel-beladen scène. In het midden van het toneel staat bankje waar een vrouw op zit. Geluiden die in een park en plantsoen thuishoren spelen zachtjes op de achtergrond. De vrouw kijkt af en toe om zich heen. Een man komt op en zodra de vrouw hem ziet staat ze op. MARTE Kom eens hier! De twee knuffelen kort. Beide gaan zitten, maar ze zeggen even niks. MARTE Was het makkelijk te vinden? DION Ja. Ik ben wel eens vaker in dit park geweest. MARTE Het is prachtig hier. Ik kom hier de laatste tijd bijna elke dag. DION...

Toneelteksten zijn in essentie heel anders dan een echt verhaal. Een boek staat op zichzelf, maar een toneelstuk heeft nog wat anders nodig en dat zijn natuurlijk spelers die het opvoeren. Wat dat aangaat is het doel dan ook dat ooit mijn toneelstukken gaan leven, maar eerst nog even oefenen.  Voor de cursus die ik volg heb ik een scène geschreven die je hieronder kunt lezen.  Spijt   Mark en Soy lopen op. MARK    Nou, vertel maar. Soy zegt niks. Staat stil en kijkt voor zich uit. MARK    Ik heb hier helemaal geen zin in. In de auto zei je ook al niks, dacht dat je nu wel zou zijn afgekoeld. SOY          Mijn vuurtje brandt nog lekker. MARK      Ik had zeker niet met Ferry mogen praten? Soy lacht, maar antwoord niet. MARK      Zal ik alvast maar een deken pakken zodat ik de bank kan gaan slapen? SOY           Ik begrijp gewoon niet dat je van alle mense...

Het leven ontvouwt zich in hoofdstukken, wordt wel eens gezegd. Dat klopt wel als ik er zo over nadenk. Ik zit nu in de educatieve, maar worstellende fase waarin ik veel leer over het schrijverschap en tegelijkertijd thuis zit met een plaag van beestjes genaamd broodkevers.  Op de Schrijversvakschool heb ik de cursus Proza (korte verhalen) afgerond en ben ik nu begonnen aan 'Toneel'. Ondanks dat ik al eens een toneelstuk heb geschreven leek het mij verstandig om wat houvast en techniek te leren. Dit allemaal met als doel om ooit een toneelstuk te schrijven die zo goed is dat ik hem echt kan verkopen.   Deze week moesten we tijdens de les een monoloog* schrijven over een keukenvoorwerp die in de penarie zat. Een bijzondere opdracht aangezien ik me moest verplaatsen in iets van metaal. Hieronder mijn monoloog. KEUKENVOORWERP Het is gewoon weer raak. De tweede keer deze week. Ik weet niet wat er in haar hoofd allemaal omgaat deze dagen. Ik walg van mezelf en word bijna misse...